Tükiye’ye izinli geldiklerinde en yakınları tarafından kandırıldılar. Ev aldılar, daire aldılar,  borçlarını ödediler ödemesine de  bir türlü evin, dairenin sahibi olamadılar. Hükümetler dövize ihtiyaç duyduklarında özel programlar hazırladılar gurbetçiler için. Her seferinde’de paralarını pul ettiler. Zordur gurbette yaşamak, gurbete çıkmayanlar bilemezler. Türkiyeden ilk ayrıldığımda ticaret yapardım. Öyle çek, kredi kartıymış, senetmiş, bankaymış bilmezdik pek. Defter usulü borcumuzu alacağımızı yazar hem alacağımızı hemde borcumuzu bilirdik. Bir kaç kere birikimlerimizi kaybettik. Sonra aklımız başımıza gelirdi gelmesine’de her seferinde, bir başka şekilde gene kaybederdik. Türkiyeden gelen vatandaşlarımızı bizler gibi dürüst, namuslu, dini bütün insanlar sandık. Eeee 70 li yılların Türkiyesinden kalan yaşam biçimini terketmeden devam edersen yola  iki bin otuzlara doğru yol alırken kaptırırsın paçayı ahlak ve vicdan yoksunlarına. Düşünsenize Kendi Yurdumuz’da berbat bir isim takmışlar biz gurbete çıkmış insanlara. Almancı ne anlam ifade ediyorsa? Alman değil, Türk de değil!.. Almancı. Dönüp geliyoruz çalıştığımız gurbet ele; adımız bu sefer Yabancı. İnsanlar takmışlar bu isimleri bizleri  insan olarak bile göremiyorlar. Birinci kuşak Almanyada çalışmaya gelmiş Türkler; Almanya’da Türkiye’yi terk ettikleri yıllardaki  gibi yaşıyorlar. Türkiye gelişmiş fakat bizler Türkiye’yi terkettiğimiz zamanda takılı kalmışız. Bir zamanlar bu Tayip bey ve onun gibi dinciler geldiler Almanya’ya. Okumaya devam et →

GERÇEKTEN BENİM ÜLKEME VATANI, VATANINDA YAŞAYAN İNSANLARINI SEVEN POLİTİKACILAR GELMEYECEK Mİ?

Her gelen benim sistemim doğru diyerek deneme tahtasına mı çevirecek ülkemi. Her gelen bir şekilde doğayı yok edecek politikalar mı uygulayacak. Devletin halktan aldığı vergilerle yapılan fabrikaları üretim tesislerini yenileyip modernize edeceğine halka sormadan satacak ve ya kapatacak. Liyakat sahibi insanlara danışmadan, Ben yaptım oldu mu diyecek. Tarım arazilerini betona mı gömeceğiz? Doğa harikası yerlerimizi yaşanmayacak yerler haline mi getirmeliyiz? Kara denizi mahvetiniz ne dere kaldı ne akar su.  Elektirik üreteceğiz diyerek duman ettiniz güzelim cennet yaylalardan akan dereleri. Tarım arazilerine kurduğunuz fabrikaların baclarından çıkan duman ve küle bile engel olamadınız. Özal hükümeti ile başlayan Türk Lirasını koruma kanunu yok ettiniz. Devletin tohum fidan üretme tesislerini kapattınız. Çiftçiyi israel tohumuna muhtac ettiniz. Şeker  Fabrikalarını satarak kapatarak hayvancılığın en çok kullandığı şekerpancarı küspesinden mahrum ettiniz. Şeker kamışı glikozu Amerikadan ithal ederek Amerikan çiftçisini zengin ettiniz. Halkınızı kanserle tanıştırdınız.   Mutlu bir azınlık yarattınız çevrenizde. Okumaya devam et →

Bir ömür daha yaşasam anlıyamıyacağım  günler  yaşanıyor ülkemde. Suriye   Cumhur başkanı sayın Esat Türkiye‘ye karşı savaş‘mı açmıştı’da benim ve benim gibi düşünenlerin haberi olmadı… Baba Esat ile yılların düşmanlığı son bulmuş Oğul Esad ile Sayın Cumhur Başkanımız ile ailecek görüşen, Suriye‘de Bakanlar kurulu toplantısı, Spor ve kültürel etkinlikler organize  ederek ilişkilerimizin zirve yaptığı Suriye‘ye Nufus cüzdanı ile gidilip gelinen  yıllarda, Sayın Erdoğana hayranlığım bir kat daha artmıştı. Sayın Esad‘ın Biz suriye olarak Tükiye ile her türlü iş birliğine varız. Hatta gerekirse Türkiyenin bir eyaleti bile olabiliriz dediğini biliyoruz. Heyhat Bizim Başbakanımızın ABD nin bir emri ile bu güzelim birlikteliği yerle yeksan ederek Şamda namaz kılma sevdası ile  Suriyeyi ilhak etme derdine düştü. Yahu adam gönülden

Okumaya devam et →

Yazmak isteyipte yazamadıklarım var beyaz sayfalarda, yazıp da sildiklerim. Şimdiki dizeler özgürlüğe hasret yazısı. Belki de anlatmak adına, yazmak isteyipte yazamadıklarımın içimde biriken öfkenin isyanı. Dün  Sözcü gazetesini elime aldığımda, duraksadım. ‘’19 Mayıs özel baskısı.’’ Eskiden olsa her zaman olduğu gibi önce köşe yazarları ile başlardım. Bu defa birinci sayfadan başladım okumaya. İlk sayfadan son sayfasına kadar. Gerçi harfleri biraz küçük basmışlar sanırım, bayağı zorluk çektim okurken. Okuduklarım, bire bir benim yazmak istediklerim ile örtüşüyordu, fazlası bile vardı.

Aslında; Dünkü Sözcü gazetesinde şöyle yazıyordu. Demokrasi, dünyadaki tüm üye veya vatandaşların, organizasyon veya devlet politikasını şekillendirmede eşit hakka sahip olduğu bir tür yönetim biçimidir.  Yine aynı gazeteye göre bu gün yani 19 Mayıs kutlamalarının yapıldığı gün, tam tersi bir durum ile karşı karşıyayız. Ülkemizde demokrasinin yerine oturtulmaya çalışılan, yeni bir idare şekli olan ‘’Otokrasi;’’ ki monarşinin bir çeşididir! Yönetici, bütün siyasi yetkileri tek başına elinde de bulundurur. Fakat monarşinin aksine yönetim miras yoluyla kalmamış kişinin yönetmesi anlamını taşır. 16 Nisan Referandumu YSK üyeleri Hakimlerden oluşur mevcut yasaya rağmen vermiş oldukları kanun tanımayan kararları bu referandumu şaibeli bir duruma getirmiştir. Tabi ki Atı alan üsküdarı geçmiştir geçmesine de yorumlar var ya hani geçti Bor’un pazarı (sür eşeğini Niğde’ye)gibi Eşşeği Niğdeye de sürmesini biliriz tabi. Ne demiş atalarımız attan düşene yorgan döşek, eşekten düşene kazma kürek,   eşek bile bir düştüğü yere bir daha düşmez, eşek at olmaz, ciğer et olmaz gibi mesela. Tabi ki anlayana.

Okumaya devam et →

Dünyanın en büyük Turizm Fuarı (İTB 2017) Berlin’de 8 Mart’ta açıldı. Türkiye turizminin en önemli aktörleri, oteller, seyahat acenteleri, Türk belediyeleri, aylar öncesinden bu fuar için hazırlık yaptılar. 2016’da Almanya’dan Türkiye’ye gelen turist sayısında yüzde 50 oranında bir azalma ve Rusların gelmeyişi Türk turizm ekonomisini dar bir boğaza sokmuştu zaten. Rusya ile ilişkiler normalleşmeye giderken Türk turizminin belkemiğini oluşturan Almanca konuşan turistleri tekrar kazanmak için Türk turizm sektörü uzun bir süredir Berlin ITB 2017 Fuarı’nı bekliyordu.

Okumaya devam et →

Bayram etmek… Şölen kurmak, birlikte sevinmek kutlamak.

Oruç tutmak İslam dinine göre yüce Allah’ın bir emridir. Eyvallah… Oruç, nefsi terbiye etmek ve böylece Allah’ın rızasını kazanmak için tutulur. Nefse eziyet etmek nefsi terbiye etmenin dışındadır. Allah nefse eziyeti yasaklamaktadır. Bu durum pek çok ayette olduğu gibi Bakara suresi 187. ayette de açık bir biçimde belirtilmiştir. Oruç tutmaktaki amaç nefsi terbiye etmek ise o halde “ Nefis terbiyesi sadece Ramazan ayında olur, başka bir ayda olmaz! demek yersizdir, yersiz olduğu kadar gülünçtür de… Günümüzde Oruç yeme içmenin iki öğüne indirilmiş şekli ile ifa edilirken sadece açlık ve susuzluk kapsamına indirgenmiştir ki ağır işlerde çalışanların dahi kendi nefislerini terbiye etmek uğruna çevrelerine verdikleri zarardan dolayı günaha girdiklerinin farkında bile olamamışlardır. Günümüz dünyasında Plajlarda, havuzlarda, turizim bölgelerinde çalışarak çoluğunun, çocuğunun rızkını kazanan çalışanların, nefislerini nasıl terbiye edebilecekleri de bir soru işaretidir.

Okumaya devam et →